hydrofobowe
Encyklopedia PWN
powierzchniowo czynne substancje, surfaktanty,
grupa związków chemicznych, których cząsteczki są zbudowane z 2 elementów o przeciwnym powinowactwie do wody — z części hydrofobowej (o małym powinowactwie do wody) oraz części hydrofilowej (o dużym powinowactwie do wody);
micela
zorientowany zespół cząsteczek związku powierzchniowo czynnego (surfaktantu) lub jonów w roztworze.
[łac. mica ‘okruszyna’],
lipidy z grupy sfingolipidów;
właściwość substancji polegająca na niezdolności jej cząsteczek (lub ich części) do oddziaływania z rozpuszczalnikami polarnymi, gł. z wodą, bądź grupami polarnymi innych cząsteczek, oraz cecha makroskopowa materiałów obrazująca ich brak zdolności do zwilżania przez wodę;
układ dyspersyjny (rozproszony), tj. składający się z fazy rozpraszającej (zw. fazą ciągłą lub ośrodkiem dyspersyjnym) i fazy rozproszonej (zw. fazą zdyspergowaną);
