humusowy

Encyklopedia PWN

huminy
[łac.],
nierozpuszczalna w wodzie w całym zakresie pH frakcja związków humusowych koloru czarnego, która pozostaje po ekstrakcji próchnicy w wodnych roztworach zasad.
humolity
[łac. humus ‘gleba’, gr. líthos ‘skała’],
humity, węgle humusowe,
najważniejsza pod względem gosp. grupa węgli kopalnych, utworzonych na torfowiskach ze szczątków flory lądowej w wyniku procesu humifikacji;
hydrol. naturalny zbiornik śródlądowy, stanowiący wypełnione wodą zagłębienie terenu (misa lub czasza jeziorna), o brzegach ukształtowanych pod wpływem falowania i prądów wodnych, charakteryzujący się powolną wymianą wody.
odmiana petrograficzna węgla humusowego (humolity) możliwa do wyróżnienia na podstawie cech makroskopowych, głównie połysku;
macerał
[łac.],
elementarny składnik węgla kopalnego, analogiczny do minerału, powstały przez uwęglenie substancji roślinnej, który w węglu o określonym stopniu uwęglenia wykazuje jednakowe cechy morfologiczne, chem. i fizyczne;
próchnica, humus,
bezpostaciowa substancja organiczna o ciemnej barwie, produkt humifikacji resztek roślinnych i zwierzęcych w glebie;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia