homeomorfizmach
Encyklopedia PWN
homeomorfizm
mat. funkcja wzajemnie jednoznaczna (różnowartościowa i na) pomiędzy przestrzeniami topologicznymi i taka, że ona sama oraz odwrotna do niej — są ciągłe;
[gr. homoiómorphos < hómoios ‘równy’, ‘podobny’, morphḗ ‘kształt’],
topologia
mat.:
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
mat. zbiór homeomorficzny ze sferą dwuwymiarową, położony w przestrzeni kartezjańskiej ℝ3 w taki sposób, że nieograniczone składowe dopełnienia s.r. i sfery nie są homeomorficzne (homeomorfizm).
mat. termin występujący w różnorodnych znaczeniach w wielu dziedzinach matematyki, m.in. w równaniach różniczkowych, układach dynamicznych, procesach stochastycznych, teorii gier.
mat. zbiór map, czyli homeomorfizmów ht (t przebiega zbiór wskaźników T) między otoczeniami poszczególnych punktów n-wymiarowej rozmaitości Mn a otwartymi podzbiorami przestrzeni euklidesowej ℝn.
chirurgia
mat. konstrukcja rozmaitości polegająca na wycięciu z danej rozmaitości zawartej w niej rozmaitości z brzegiem i wklejeniu w to miejsce, wzdłuż powstałego brzegu, rozmaitości o brzegu homeomorficznym (homeomorfizm).
[łac. < gr.],
