homeomorficzne
Encyklopedia PWN
mat. dział topologii poświęcony porównywaniu sposobów zanurzania jednej przestrzeni topologicznej w drugą;
mat. zbiór homeomorficzny ze sferą dwuwymiarową, położony w przestrzeni kartezjańskiej ℝ3 w taki sposób, że nieograniczone składowe dopełnienia s.r. i sfery nie są homeomorficzne (homeomorfizm).
topologia
mat.:
[gr. tópos ‘miejsce’, ‘okolica’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
uzwarcenie, rozszerzenie zwarte,
mat. przestrzeń zwarta Y przypisana danej przestrzeni topologicznej X (u. X), dopuszczająca zanurzenie homeomorficzne h: X → Y, takie że domknięcie zbioru h(X) jest równe Y, czyli X jest homeomorficzna z gęstym podzbiorem Y;
homeomorfizm
mat. funkcja wzajemnie jednoznaczna (różnowartościowa i na) pomiędzy przestrzeniami topologicznymi i taka, że ona sama oraz odwrotna do niej — są ciągłe;
[gr. homoiómorphos < hómoios ‘równy’, ‘podobny’, morphḗ ‘kształt’],
mat. zbiory topologicznie równoważne (homeomorficzne) ze sferą siedmiowymiarową, wyposażone jednak w struktury różniczkowe nierównoważne ze standardową strukturą różniczkową indukowaną z ℝ8.
