hipertermia

Encyklopedia PWN

hipertermia,
med. → przegrzanie.
diatermia
[gr. diá ‘przez’, thérmē ‘gorąco’],
początkowo metoda leczn. polegająca na nagrzewaniu ciała za pomocą fal elektromagnetycznych o częst. radiowych, obecnie termin określający także generatory tych fal (stosowane w medycynie od 1928).
diatermia mikrofalowa,
diatermia, w której wykorzystuje się pole elektromagnetyczne o częstotliwości 0,3–3,0 GHz;
przegrzanie, hipertermia,
med. wzrost temperatury ustroju stałocieplnego ponad normę;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „hipertermia” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia