hieroglificzna
Encyklopedia PWN
Karatepe, staroż. Azatiwataja,
miejscowość w południowej Turcji (il Osamiye), nad rz. Ceyhan, na północ od Osmaniye;
mat. abstrakcyjne pojęcie, pierwotnie służące do określania liczebności zbiorów przedmiotów (liczby naturalne), a następnie do wyrażania wielkości ciągłych, jak: długość, pole powierzchni, objętość, ciężar (liczby wymierne, po raz pierwszy używane w Egipcie w XVII w. p.n.e., oraz liczby niewymierne, wprowadzone w Grecji w VI w. p.n.e.).
jeden ze starszej grupy anatolijskich języków indoeuropejskich;
rodzina języków Indian w Ameryce Środkowej, na Jukatanie i w przyległych do niego prowincjach Meksyku, Gwatemali i Hondurasu;
Indianie Ameryki Środkowej mieszkający w Meksyku (stany: Tabasco i Chiapas, oraz półwysep Jukatan), Gwatemali, Belize, Salwadorze i Hondurasie, mówiący językami maja.
Melid, Melitene,
m. i państwo staroż. we wschodniej Anatolii, na zachód od Eufratu;
