herbata
Encyklopedia PWN
herbata
produkt spożywczy, młode liście lub nierozwinięte pączki liściowe krzewu herbacianego (herbata, bot.), odpowiednio przerobione i wysuszone, służące do otrzymywania napoju (naparu) o tej samej nazwie.
[łac. herba ‘zioło’, thea < południowochiń. tē],
gatunek rośliny okrytozalążkowej z rodziny herbatowatych (kameliowatych, Theaceae, Cameliaceae);
bot. gatunek rośliny drzewiastej z rodzaju ostrokrzew, o nazwie własnej → mate.
ceremonia herbaty, jap. chanoyu 
, chadō, sadō,
obyczaj japoński polegający na piciu herbaty (przez co najmniej 2 osoby) w atmosferze wyrafinowanej elegancji, przy zachowaniu ściśle określonych reguł etykiety.
, chadō, sadō,
japoński mistrz ceremonii herbaty;
