harmoniczny

Encyklopedia PWN

progresja
[łac.],
sekwencja,
muz. przenoszenie motywu lub frazy melodycznej (p. melodyczna), albo całej struktury harmonicznej (p. harmoniczna), o określony interwał w górę (p. wznosząca się) lub w dół skali (p. opadająca);
mat. szereg trygonometryczny postaci:
ton
[gr.],
fiz., muz. dźwięk prosty (harmoniczny) o jednej częst., uzyskiwany np. w chwilę po pobudzeniu widełek strojowych, także jeden z tzw. t. górnych, harmonicznych lub składowych dźwięku, czyli alikwotów;
akcent
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
muz. wyróżnienie dźwięku lub współbrzmienia w przebiegu muz., gł. przez głośniejsze wykonanie (akcent dynamiczny, w notacji muz. zaznaczany np. sf, sfz, >), nadanie mu większej wartości rytmicznej, wydłużenie go (akcent rytmiczny) lub przez umieszczenie w wyższym rejestrze (akcent meliczny)
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia