harmoniczny
Encyklopedia PWN
muz. występowanie w utworze 2 współbrzmiących akordów (tzw. bifunkcyjność) lub większej ich liczby, reprezentujących różne funkcje harmoniczne (dur-moll system);
progressive jazz
kierunek w muzyce jazzowej, powstały na przełomie lat 40. i 50. XX w., nawiązujący do cool jazzu;
[prougrẹsıw dżäz; ang.],
prowadzący dźwięk, nuta charakterystyczna,
muz. dźwięk wykazujący tendencję do przejścia na dźwięk sąsiedni krokiem półtonowym do góry lub na dół
elektron. układ składający się z 2 jednakowych elementów (lub zespołów elementów) elektronicznych, połączonych i sterowanych w taki sposób, że przebiegi elektr. w parach symetrycznych punktów (gałęzi) układu mają identyczny kształt, lecz są przesunięte w fazie o 180°, a sygnał otrzymany na wyjściu układu jest pełnookresowym sygnałem sumacyjnym;
fiz. wielkość wprowadzana przy jednoczesnym rozpatrywaniu 2 przebiegów wielkości fiz., zmieniających się okresowo z taką samą częst., gdy jeden z przebiegów spóźnia się względem drugiego;
kompozytor włoski, ostatni z wielkich mistrzów tradycyjnej opery, czołowy przedstawiciel weryzmu.
