harmoniczny
Encyklopedia PWN
syn Charlesa Roberta, bryt. matematyk i astronom;
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
dominanta
muz.:
[łac.],
rodzaj scenicznego dzieła muzycznego, w którym muzyka jest podporządkowana akcji dramatycznej, a nie odwrotnie, jak w tradycyjnej operze;
okresowe zwiększanie się i zmniejszanie amplitudy drgania wypadkowego, zachodzące przy interferencji dwóch drgań harmonicznych, których częst. różnią się nieznacznie,
dwustosunek, stosunek podwójnego podziału, stosunek anharmoniczny,
mat. pojęcie z zakresu geometrii rzutowej, będące rzutowym odpowiednikiem środka odcinka;
