harmoniczna

Encyklopedia PWN

mat. cztery punkty leżące na prostej mające dwustosunek równy –1;
muz. w systemie dur-moll funkcja kumulowania i rozładowywania napięcia przypisywana odpowiednim dźwiękom skali i akordom na nich zbudowanym; potocznie — akord o określonej strukturze, także jego literowo-cyfrowy symbol.
mat. funkcja spełniająca równanie Laplace’a; dokładniej — funkcja rzeczywista u (określona na otwartym podzbiorze Ω przestrzeni ℝ, n ≥ 2, mająca ciągłe pochodne cząstkowe do rzędu 2. włącznie), która spełnia równanie dla wszystkich x ∈ Ω.
dla liczb a1, a2, ... , an, różnych od zera — liczba określona wzorem n/(1/a1 + 1/a2 + ... + 1/an);
analiza harmoniczna, analiza fourierowska,
dział matematyki obejmujący teorię szeregów Fouriera, przekształcenia Fouriera oraz ich liczne uogólnienia i zastosowania.
muz. w sytemie dur-moll funkcja kumulowania napięcia lub jego rozładowywania przyporządkowana odpowiednim dźwiękom skali i akordom zbudowany na nich
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia