habitat
Encyklopedia PWN
habitat
ekol. specyficzny zespół warunków środowiskowych niezbędnych do życia populacji określonego gatunku roślin lub zwierząt oraz dla zgrupowań organizmów;
[łac. habito ‘mieszkam’],
działania, których celem jest zapewnienie utrzymania równowagi biol. ekosystemów mor. oraz racjonalne wykorzystanie ich żywych zasobów.
projektant angielski;
Huntington
amer. geograf i podróżnik;
[hạntıŋtən]
Ellsworth, ur. 16 IX 1875, Galesburg (stan Illinois), zm. 17 X 1947, New Haven,
termin określający całą instytucję Organizacji Narodów Zjednoczonych wraz z powiązanymi z nią organizacjami międzynarodowymi o zasięgu światowym (łącznie 19).