gytia

Encyklopedia PWN

[szwedz.],

odmiana sapropelu, bogata w rozpoznawalne szczątki roślin planktonicznych.

[gr.],

tworzywa leczn., powstałe w wyniku procesów geol. i biol., po rozdrobnieniu i zmieszaniu z wodą stosowane do zabiegów leczn. (peloidoterapia);

[łac. profundus ‘głęboki’],

ekol., hydrol. dolna strefa w głębokich wodach jezior;

[gr. saprós ‘zgniły’, pēlós ‘błoto’, ‘muł’],

szlam gnilny,

ciemny muł gnilny zbiorników wodnych (gł. jezior), bogaty w substancje org. (w tym 40–75% węgla);

Słownik języka polskiego