gruntowe

Encyklopedia PWN

wszystkie wody występujące pod powierzchnią ziemi, znajdujące się w porach i szczelinach skał skorupy ziemskiej.
fundament
[łac.],
bud. najniżej położony element konstrukcyjny obiektu budowlanego przenoszący oddziaływanie (obciążenia) konstrukcji nośnej na podłoże gruntowe.
wieloletnie rośliny zielne mające kłącza, uprawiane w ogrodach jako ozdobne rośliny gruntowe lub w szklarniach;
immunitet
[łac. immunitas ‘uwolnienie od obciążeń’],
w średniowieczu przywilej monarszy przekazujący właścicielowi ziemskiemu w jego posiadłościach skarbowe i sądowe prerogatywy władzy publicznej.
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia