gruczoły wewnątrzwydzielnicze
Encyklopedia PWN
wewnątrzwydzielnicze gruczoły, gruczoły dokrewne,
gruczoły wytwarzające hormony wydzielane bezpośrednio do krwi, limfy lub płynów tkankowych;
zool. pojedyncze komórki (gruczoły jednokomórkowe) lub wielokomórkowe narządy (gruczoły wielokomórkowe) produkujące wydzieliny (sekrety) o określonej funkcji biologicznej.
wewnątrzwydzielniczy układ, układ dokrewny, układ hormonalny, układ endokrynny,
zespół gruczołów, tkanek oraz komórek wytwarzających hormony — substancje biologicznie czynne uwalniane bezpośrednio do krwi (niekiedy do limfy lub płynów tkankowych) i oddziałujące wybiórczo na określone komórki i tkanki;
różnorodne związki organiczne wytwarzane przez żywe organizmy, regulujące i koordynujące procesy chemiczne w komórkach i tkankach, a pośrednio — wszelkie procesy fizjologiczne, przez dostosowywanie ich do zmieniających się warunków otoczenia.
anat. parzysty gruczoł dokrewny (wewnątrzwydzielnicze gruczoły) położony w sąsiedztwie nerek, wytwarzający hormony regulujące metabolizm i uczestniczące w utrzymaniu homeostazy;