greckiej

Encyklopedia PWN

naczynia ceramiczne toczone na kole lub wyciskane w formie, wytwarzane w Grecji kontynentalnej, wyspiarskiej, na wybrzeżu Azji Mniejszej, na Sycylii i w południowej Italii od końca II tysiąclecia p.n.e. do III w. p.n.e.;
jeden z języków indoeuropejskich, urzędowy w Grecji i na Cyprze, używany także w diasporze greckiej (m.in. Włochy, Ameryka Północna, Afryka Południowa, państwa powstałe po upadku ZSRR, Bliski Wschód i Australia).
budowla otwarta;
spółgłoskowo-samogłoskowe pismo alfabetyczne pochodzenia semickiego, używane przez Greków od przełomie X i IX w. p.n.e. (najstarsze znane teksty datuje się na VIII w.).
Grecka Ludowa Armia Wyzwoleńcza, gr. Elinikọs Laïkọs Apeleftherotikọs Stratọs (ELAS),
siła zbrojna Greckiego Frontu Wyzwolenia Narodowego (EAM) do walki z okupantami podczas II wojny światowej, utworzona II 1942;
historycznie pierwszy alfabet wywodzący się z nie w pełni alfabetycznego (bo brak w nim było znaków na oddawanie samogłosek) pisma fenickiego czy szerzej — zachodniosemickiego;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia