greckie
Encyklopedia PWN
spółgłoskowo-samogłoskowe pismo alfabetyczne pochodzenia semickiego, używane przez Greków od przełomie X i IX w. p.n.e. (najstarsze znane teksty datuje się na VIII w.).
naczynia ceramiczne toczone na kole lub wyciskane w formie, wytwarzane w Grecji kontynentalnej, wyspiarskiej, na wybrzeżu Azji Mniejszej, na Sycylii i w południowej Italii od końca II tysiąclecia p.n.e. do III w. p.n.e.;
w starożytnej Grecji zawody (agony) sportowe lub artystyczne odbywane ku czci jakiegoś bóstwa lub herosa.
powstanie greckie 1821–29,
ostatnie powstanie narodowe Greków przeciw władzy tureckiej;
grecki język, greka,
jeden z języków indoeuropejskich, urzędowy w Grecji i na Cyprze, używany także w diasporze greckiej (m.in. Włochy, Ameryka Północna, Afryka Południowa, państwa powstałe po upadku ZSRR, Bliski Wschód i Australia).
budowla otwarta;
