grawitacyjną
Encyklopedia PWN
zjawisko spowolnienia zegarów poruszających się z dużą prędkością — kinematyczna d.cz., lub znajdujących się w silnym polu grawitacyjnym — grawitacyjna dylatacja czasu;
obiekty astronomiczne — kule gazowe o masach porównywalnych z masą Słońca, świecące przez znaczną część życia wskutek zachodzących w nich reakcji termojądrowych.
materia
fiz. jedno z podstawowych pojęć fizycznych, oznaczające wszystkie obiekty, które można badać fizycznymi metodami.
[łac.],
Newton
angielski fizyk, matematyk i astronom, jeden z najwybitniejszych uczonych wszystkich czasów.
[nju:tn]
Sir Isaac , ur. 4 I 1643 (25 XII 1642 wg kalendarza juliańskiego), Woolsthorpe (hrab. Lincolnshire), zm. 31 III 1727 (20 III), Londyn,
pole fizyczne, pole sił,
forma materii pośrednicząca we wzajemnym oddziaływaniu jej form korpuskularnych (np. ciał niebieskich, cząsteczek, atomów, cząstek elementarnych).
Słońce wraz z otaczającą je i związaną z nim grawitacyjnie materią w postaci planet z ich księżycami, planetoid, komet i meteoroidów, a także pyłu i gazu wypełniających przestrzeń międzyplanetarną.