gospodarz

Encyklopedia PWN

chem. cząsteczka związku chem. oddziałująca w supercząsteczce siłami niekowalencyjnymi z mniejszą cząsteczką, zw. gościem, lub sieć krystaliczna związku chem., która w swych lukach więzi cząsteczki gościa.

klatraty

[łac. clathratus ‘okratowany’, ‘zamknięty’],

związki niestechiometryczne powstające z połączenia 2 składników chem., z których jeden (zw. gospodarzem) tworzy strukturę, w której występują puste przestrzenie (luki) mieszczące drugi składnik (zw. gościem); rodzaj związków inkluzyjnych.

pasożytnictwo pracy,

zool. etologiczne formy pasożytnictwa, w których osobnik gat. pasożytniczego wykorzystuje efekty działań osobników przeważnie innego gat. — żywiciela;

bakterie

[gr. baktḗrion ‘laseczka’],

organizmy jednokomórkowe o prostej budowie, wielkości od 0,2 do kilkudziesięciu µm;

bakteriofagi

[gr. baktḗrion ‘laseczka’, phageín ‘pożerać’],

fagi,

wirusy, których naturalnym gospodarzem są bakterie;

transplantacja

[łac. transplantare ‘szczepić’, ‘przesadzać’],

przeszczepianie,

zabieg przeniesienia komórek (np. szpiku), tkanek (np. skóry) bądź narządów (np. serca, nerek) w obrębie jednego organizmu lub między dwoma organizmami;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>