giętkie

Encyklopedia PWN

ekon. dostosowywanie się cen i płac (płaca jest ceną siły roboczej) do zmian popytu i podaży.

[gr. chrysós ‘złoto’, tílos ‘włókno’],

minerał z grupy serpentynów, warstwowy hydroksokrzemian magnezu, o wzorze Mg₆[(OH)₈|Si₄O₁₀];

giętka część maszyny (np. łańcuch, lina, pas) zdolna przenosić tylko siły rozciągające (w praktyce także niewielkie momenty zginające);

[choch]

Vincent (Willem) van Wymowa

, ur. 30 III 1853, Groot Zundert, zm. 29 VII 1890, Auvers-sur-Oise,

malarz holenderski, autor Słoneczników.

[łac.],

włókno pokrewne sizalowi, ale delikatniejsze i bardziej giętkie;

[fr. < indiań. cahuchu ‘łzy drzewa’],

naturalne lub syntetyczne tworzywo odznaczające się dużą elastycznością (elastomery).

Materiały dodatkowe