geometrii analitycznej

Encyklopedia PWN

sposób uprawiania geometrii za pomocą układów współrzędnych.

[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],

dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.

dział matematyki na pograniczu geometrii i algebry, zaliczany tradycyjnie do algebry;

[gr. mathēmatikḗ < máthēma ‘poznanie’, ‘umiejętność’],

nauka dedukcyjna, gałąź wiedzy, której cel można określić jako badanie konsekwencji przyjętych założeń.

[ọⁱlə^r]

Leonhard

, ur. 15 IV 1707, Bazylea, zm. 18 IX 1783, Petersburg,

szwajcarski matematyk i fizyk.

mat. jedno z podstawowych pojęć geometrii.

Tabele, zestawienia

Trwa wyszukiwanie...