geometria nieeuklidesowa
Encyklopedia PWN
geometrie różne od geometrii euklidesowej;
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
dział geometrii, w którym badania różnego rodzaju przestrzeni i ich podzbiorów (figur geom., obiektów) prowadzi się za pomocą metod analizy mat. (rachunku różniczkowego i całkowego).
teoria opisująca przestrzeń według wyobrażeń ukształtowanych w starożytnej Grecji;
jedna z geometrii nieeuklidesowych, będąca szczególnym przypadkiem geometrii Riemanna; geometria przestrzeni Riemanna o stałej krzywiźnie dodatniej.
geometrie Riemanna, geometrie riemannowskie,
wielowymiarowe uogólnienia klas. geometrii różniczkowej na dwuwymiarowych powierzchniach (zapoczątkowanej przez C.F. Gaussa), właśc. teoria przestrzeni Riemanna, stworzona 1854 przez B. Riemanna.
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
