geometrię przestrzeni riemannowskich
Encyklopedia PWN
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
geometria hiperboliczna, geometria Łobaczewskiego, geometria Bolyai–Łobaczewskiego,
historycznie pierwsza geometria różniąca się od geometrii euklidesowej, wprowadzonej w starożytności; można ją zdefiniować jako geometrię przestrzeni Riemanna o stałej krzywiźnie ujemnej i otwartych geodezyjnych (geodezyjna).
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
