genetyka roślin
Encyklopedia PWN
genetyka
nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów;
[gr. genétēs < génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’],
nauka o ulepszaniu dziedzicznych cech roślin uprawnych (zwana też genetyką stosowaną) oraz działalność praktyczna zmierzająca do wytworzenia plenniejszych i lepszych jakościowo odmian;
nauka o procesach życiowych zachodzących w komórkach, tkankach i w całym organizmie rośliny. Fizjologia roślin dąży do wyjaśnienia mechanizmów regulujących powstanie, wzrost i rozwój nowego osobnika (ontogenezę) i jego funkcjonowanie jako zintegrowanej całości;
botanika
nauka o roślinach, ich budowie, rozwoju, klasyfikacji, funkcjach życiowych i zależności od warunków środowiska;
[gr. botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
czeski przyrodnik, zakonnik; twórca teoretycznych podstaw współczesnej genetyki.
genetyk, hodowca roślin;