genetyka człowieka
Encyklopedia PWN
genetyka
nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów;
[gr. genétēs < génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’],
antropologia
dyscyplina naukowa zajmująca się holistycznym opisem człowieka zarówno jako gatunku biologicznego, jak i twórcy kultury.
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, lógos ‘myśl’, ‘słowo’],
lekarz patolog;
botanika
nauka o roślinach, ich budowie, rozwoju, klasyfikacji, funkcjach życiowych i zależności od warunków środowiska;
[gr. botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
Dobzhansky
genetyk amer., pochodzenia polskiego;
[dobżạ̈nski]
Theodosius , ur. 25 I 1900, Niemirów (Ukraina), zm. 18 XII 1975, Davis (stan Kalifornia),
demogr. sposób systematyzacji lub objaśnienia poziomu, zróżnicowania i zmian płodności (demogr. ) w populacjach ludzkich.