gatunki literackie
Encyklopedia PWN
forma utworu literackiego podrzędna w stosunku do rodzaju literackiego;
dominująca orientacja nauk. w 2. poł. XIX w.
kategoria teoretycznoliteracka, podstawowa jednostka systematyki literackiej, uniwersalny wzorzec form literackich;
kluczowa kategoria pojęciowa w teoretycznych badaniach literatury prowadzonych w 2. połowie XX w., znamionująca w ich obrębie rozchwianie się orientacji strukturalnych i wykrystalizowanie się nurtów poststrukturalnych.
epika
jeden z 3 podstawowych rodzajów literackich, odznaczający się — w płaszczyźnie języka — dominowaniem narracji, fabularnym kształtem przedstawionego świata oraz jego zewnętrznym usytuowaniem wobec podmiotu literackiego, narratora.
[gr. epikós < épos ‘słowo’, ‘opowieść’, ‘pieśń’],
