gardła
Encyklopedia PWN
dysfagia
med. trudność lub niemożność połykania spowodowana zaburzeniem przechodzenia połkniętych pokarmów;
[gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’, phageín ‘jeść’],
anat. u kręgowców odcinek przewodu pokarmowego łączący jamę gębową z przełykiem (pot. zw. gardłem), u bezkręgowców — przedni, silnie umięśniony odcinek jelita;
kość położona w okolicy gardła u człowieka, ssaków i ptaków;
grypa, influenza,
med. ostra, wirusowa choroba o bardzo dużej zaraźliwości, wywoływana przez wirusy grypy A, B i C (rodzina Orthomyxoviridae) morfologicznie podobne do siebie;