gadolin
Encyklopedia PWN
gadolin, Gd, gadolinium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 64;
ros. krystalograf, generał artylerii;
itr, Y, yttrium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 39;
osteodensytometria
med. nieinwazyjny sposób pomiaru ubytku masy kostnej (wysycenia kości solami wapnia), gł. za pomocą promieniowania rentgenowskiego (stosuje się także promieniowanie gamma izotopu gadolinu 153Gd);
[gr. ostéon ‘kość’, łac. densitas ‘gęstość’, gr. metréō ‘mierzę’],
densytometria kostna,
absorbenty neutronów, pochłaniacze neutronów,
pierwiastki chem., których jądra silnie pochłaniają neutrony termiczne (neutrony o energii odpowiadającej energii ruchu cieplnego cząstek w warunkach normalnych, tj. o energii 0,01–0,1 eV);
symbol pierwiastka chemicznego → gadolinu (od łacińskiej nazwy gadolinium).
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
