funkcyjna
Encyklopedia PWN
harmonia
muz.:
[gr., ‘zgodność dźwięków, kształtów’],
izomeria
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
karbonyl, grupa karbonylowa, ,
ugrupowanie atomów będące grupą funkcyjną ketonów;
koenzymy
drobnocząsteczkowe związki organiczne pochodzenia niebiałkowego wchodzące w skład centrum aktywnego enzymów;
[łac.-gr.],
oscyloskop
urządzenie elektroniczne wytwarzające na ekranie (np. lampy oscyloskopowej, wyświetlacza LCD lub PDP) obraz świetlny będący odwzorowaniem zależności funkcyjnych między 2 zmiennymi wielkościami elektr. lub innymi wielkościami fiz., przetworzonymi na wielkości elektr. (zazwyczaj na napięcie elektr.).
[łac.-gr.],
chem. związek organiczny wywodzący się z innego związku org., mający taki sam szkielet cząsteczki jak związek macierzysty;