funkcyjna

Encyklopedia PWN

zool. jeden z rodzajów tkanek zwierzęcych, zróżnicowany pod względem budowy i czynności.

[gr.],

chem. rodzaj izomerii konstytucyjnej;

[gr.],

pojęcie z teorii struktury elektronowej stosowane do opisu cząsteczek związków org., których budowy nie można określić za pomocą klas. wzorów strukturalnych o zlokalizowanych wiązaniach kowalencyjnych o określonej krotności;

monomer

[gr. mónos ‘jedyny’, méros ‘część’],

związek chemiczny, którego cząsteczki mogą ulegać polimeryzacji z identycznymi lub innymi cząsteczkami (zw. wówczas komonomerami), mającymi tzw. centra aktywne, tzn. wiązanie podwójne lub potrójne, niezbyt trwały pierścień, grupy funkcyjne chemicznie aktywne (np. aminową, karboksylową) albo ruchliwy atom wodoru;

muzyka

[łac. < gr.],

muz. sztuka, której tworzywem są percypowane przez ludzi dźwięki, wytwarzane przez nich głosem i/lub za pomocą instrumentów muzycznych;

nitrowa grupa,

ugrupowanie atomów o wzorze –NO₂, będące grupą funkcyjną związków nitrowych.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>