frankońską
Encyklopedia PWN
prawo flamandzkie, prawo holenderskie,
zespół swobód i praw przysługujących osadnikom flamandzkim kolonizującym w XII w. tereny nad dolną Wezerą, dolną i środkową Łabą oraz niektóre obszary Brandenburgii, Miśni i posiadłości arcybiskupstwa magdeburskiego;
Schwarzwald
zrębowe pasmo górskie w południowo-zachodniej części Niemiec;
[szwạrcwalt] 
,
,
Smreczany, Fichtelgebirge,
średnie góry w Niemczech i częściowo w Czechach, położone u zbiegu 3 pasm górskich: Lasu Frankońskiego, Lasu Czeskiego i Rudaw;
Solnhofen
miejscowość w południowych Niemczech, w kraju związkowym Bawarii, w środkowej Frankonii, na Wyż. Frankońskiej, nad rz. Altmühl (lewy dopływ Dunaju.) — Około 2 tys. mieszkańców. Miejscowość turyst.-krajoznawcza w Naturpark Altmühtal. Stanowisko paleontologiczne późnojurajskich wapieni litograficznych;
[zọlnho:fn],
Soława, Saale, Sächsische (Thüringer) Saale,
rz. we wschodniej części Niemiec, lewy dopływ Łaby;
Stefan II (III), data ur. nieznana, zm. 26 IV 757, Rzym,
papież od 752,
