fotoelektryczny

Encyklopedia PWN

[gr.],

dioda (lampowa lub półprzewodnikowa), której działanie jest oparte na zjawisku fotoelektrycznym.

[gr.-łac.],

element elektroniczny, którego właściwości elektr. zależą od strumienia padającego na określoną część jego struktury promieniowania elektromagnetycznego (z zakresu opt.);

fotografia cyfrowa,

metoda rejestracji obrazu polegająca na tym, że jest on rzutowany nie na błonę fotograficzną, lecz na fotoelektryczny element światłoczuły (element CCD).

kadmu siarczek, CdS,

związek kadmu z siarką,

światłomierz,

fot. urządzenie pozwalające dobrać optymalne warunki naświetlania, czyli wielkość przesłony i czas ekspozycji (co jest podstawowym warunkiem uzyskania dobrego technicznie zdjęcia), mierzące ilość światła odbitego od fotografowanego obiektu lub padającego na fotografowany obiekt.

absorpcja

[łac. absorptio ‘wchłanianie’],

fiz. pochłanianie (całkowite lub częściowe) energii promieniowania elektromagnetycznego, fal sprężystych lub promieniowania korpuskularnego (elektronów, neutronów, cząstek α i innych) przez ośrodek, w którym rozchodzi się to promieniowanie.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>