formalna
Encyklopedia PWN
inform. język złożony ze wszystkich słów (wyrażeń) uzyskiwanych za pomocą ściśle określonych reguł;
błąd formalny, łac. non sequitur,
log. błąd wnioskowania, polegający na tym, że dany wniosek nie wynika logicznie z przesłanek, z jakich się go wywodzi.
mat. ciąg formuł języka danej teorii sformalizowanej o tej własności, że każda formuła w ciągu jest aksjomatem teorii lub należy do zbioru Z (d.f. ze zbioru formuł Z) lub jest wnioskiem pewnej reguły wnioskowania, której przesłanki występują wcześniej w ciągu;
log. zbiór formatorów (słownik) oraz wyprowadzone z niego za pomocą reguł kwalifikacji i konstrukcji zbiory wyrażeń nazwowych i zdaniowych (każdy z tych zbiorów musi być zbiorem obliczalnym).
naukozn. trad. nazwa nauk dedukcyjnych, nadawana im ze względu na to, że zajmują się badaniem świata abstrakcyjnych form i tworów, takich jak: formy wnioskowania, liczby, figury geom., zbiory, systemy dedukcyjne itp.;
