fonem

Encyklopedia PWN

fonem
[gr. phṓnēma ‘dźwięk’],
podstawowa jednostka fonologiczna stanowiąca teoretyczną abstrakcję w stosunku do głosek;
fon
[gr.],
jednostka poziomu głośności dźwięku;
FON
→ Fundusz Obrony Narodowej.
fon język,
dialektalna wersja języka ewe;
Fundusz Obrony Narodowej (FON),
fundusz specjalny przeznaczony na wydatki i inwestycje wojskowe, utworzony na mocy dekretu prezydenta I. Mościckiego IV 1936;
allofon
[gr. állos ‘inny’, phōné ‘dźwięk’],
językozn. głoska jako element zbioru, którym jest fonem;
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Materiały dodatkowe

Kliknij, aby zobaczyć „fonem” w Materiałach dodatkowych

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „fonem” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia