fluor

Encyklopedia PWN

zapobieganie próchnicy zębów przez systematyczne stosowanie związków fluoru;

[gr.-łac.],

mikroskładniki, składniki śladowe,

fizjol. pierwiastki chem. występujące w organizmach zwierzęcych i roślinnych w bardzo małych ilościach (śladowych) i niezbędne do normalnego przebiegu różnych procesów biochem. w tkankach (należą do nutrientów);

promień atomowy,

liczba określająca wielkość atomu;

zanieczyszczenie środowiska przyrodniczego,

stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.

Berzelius

[bärsẹliüs]

Jöns Jacob von Wymowa