fizycznej

Encyklopedia PWN

klimatologia
[gr. klíma ‘nachylenie’, ‘szerokość geograficzna’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
nauka przyrodnicza, dział geografii fizycznej, zajmujący się badaniem klimatu w różnych skalach czasowych i przestrzennych, na tle i w powiązaniu z innymi elementami środowiska geograficznego (meteorologia);
fiz. teoretyczny mechanizm opisujący naruszanie symetrii teorii fizycznej, tj. takiej transformacji wielkości fizycznej (np. położeń czy pędów cząstek), która przeprowadza rozwiązania równań tej teorii w inne ich rozwiązania.
minerał
[łac.],
pierwiastek chemiczny lub związek chemiczny powstały w przyrodzie w wyniku naturalnych procesów geologicznych lub kosmologicznych, o określonym składzie chemicznym i właściwościach chemicznych i fizycznych oraz strukturze krystalicznej.
optyka
[gr. optikḗ ‘nauka o zjawiskach wzrokowych’],
dziedzina nauki i techniki zajmująca się światłem — zjawiskami związanymi z jego generowaniem, rozchodzeniem się, detekcją, oddziaływaniem z materią i wynikającymi z nich zastosowaniami;
Piasecki Eugeniusz, ur. 13 XI 1872, Lwów, zm. 17 VII 1947, Poznań,
teoretyk wychowania fizycznego;
ekon. jedna z danin publicznych charakteryzująca się zespołem cech, które wyróżniają się spośród pozostałych danin.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia