fizyczna
Encyklopedia PWN
dział geografii zajmujący się badaniem poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego, ich przestrzennym zróżnicowaniem i wzajemnymi powiązaniami, w 2. połowie XX w. także antropogenicznymi przekształceniami środowiska;
krystalografia fizyczna, krystalofizyka,
dział krystalografii zajmujący się badaniem fiz. właściwości ciał krystalicznych, gł. właściwości opt. (optyka kryształów), elektr. (np. piezoelektryczności, przewodnictwa elektrycznego), magnet. (magnetyzm), mech. (np. wytrzymałości, sprężystości, ściśliwości), cieplnych (przewodnictwa cieplnego, rozszerzalności cieplnej);
wielkości o niezmiennych wartościach, występujące we wzorach fiz. wyrażających podstawowe prawa przyrody;
część procesu wychowania, przygotowanie człowieka do uczestniczenia w kulturze fizycznej;
pole fizyczne, pole sił,
forma materii pośrednicząca we wzajemnym oddziaływaniu jej form korpuskularnych (np. ciał niebieskich, cząsteczek, atomów, cząstek elementarnych).
pojęcie stosowane w fizyce i in. naukach mat.-przyr. oraz w technice, oznaczające wyodrębniony z otaczającego świata obiekt lub zbiór obiektów, którego właściwości lub zjawiska w nim zachodzące są przedmiotem badań;
