filozofia
Encyklopedia PWN
ogólna nazwa określająca wszystkie nurty filozofii, które w odróżnieniu od filozofii spekulatywnej lub rozumianej jako mądrość opierają się na metodach poznania nauk.;
dyscyplina filozoficzna, której przedmiotem jest ogólna refleksja nad prawem i zjawiskami prawnymi;
filozofia procesu, filozofia procesualistyczna, ang. process philosophy,
nurt filozofii współczesnej (głównie USA), przyjmujący, że przyroda składa się ze zdarzeń (ewentyzm), a Bóg jest warunkiem uporządkowania świata jako procesu;
wyróżniony przez Arystotelesa dział filozofii związany z poznaniem teoretycznym, mający na celu kontemplację prawdy (metafizyka, matematyka, filozofia przyrody);
kierunek filozoficzny; wywodzi się od J.W. Goethego i niektórych romantyków ogólne rozważania na temat istoty życia, formułowane w duchu irracjonalizmu (A. Schopenhauer), idealizmu (F.W.J. Schelling), biologizmu (F.W. Nietzsche);
