fenologiczną

Encyklopedia PWN

[gr. phaínomai ‘przejawiam’, ‘pokazuję się’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

ekol. nauka badająca fenologiczne zjawiska — związek między periodycznymi zmianami w rozwoju roślin (fitofenologia) i zwierząt (zoofenologia) a warunkami klimatycznymi i porami roku, w których występują (np.: kiełkowanie, kwitnienie, owocowanie, zrzucanie liści na zimę, spoczynek zimowy, odloty ptaków, występowanie 2 pokoleń u niektórych owadów);

pory roku,

geogr. okresy klimatyczne, wyróżniane na podstawie kryteriów klimatologicznych lub fenologicznych;

rasa

[fr.],

grupa osobników w obrębie gat., odznaczających się zespołem swoistych cech przekazywanych dziedzicznie;

aspekt roślinny, aspekt fenologiczny, aspekt sezonowy,

ekol. wygląd zbiorowiska roślinnego zmieniający się w okresie wegetacyjnym w zależności od faz rozwojowych roślinności; np. aspekt wiosenny łąki, wiosenny lasu.

izofeny

[gr.],

ekol. linie na mapie fenologicznej łączące punkty jednoczesnego występowania określonych zjawisk w przyrodzie;

Riabinin Sergiusz, ur. 25 XII 1918, Mariupol, zm. 20 VI 1997, Lublin,

przyrodnik, fenolog;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>