fale harmoniczne
Encyklopedia PWN
rozchodzące się w przestrzeni zaburzenia pola elektromagnetycznego.
generacja harmonicznych światła, powielanie częstości światła,
wytwarzanie z promieniowania laserowego o częst. podstawowej (ω) promieniowania o częst. będących wielokrotnością częst. podstawowej (2ω, 3ω, ... , nω );
modulacja, w której fala nośna stanowi przebieg sinusoidalny;
modulacja
telekom. proces fiz. polegający na oddziaływaniu pewnego przebiegu wielkości fiz., zw. sygnałem modulującym, na inny przebieg (modulowany), zw. też falą nośną, w wyniku czego uzyskuje się przebieg zw. sygnałem zmodulowanym.
[łac.],
fiz. zaburzenie falowe w ośrodku sprężystym gazowym, ciekłym lub stałym (fale sprężyste) wywołujące subiektywne wrażenie słuchowe u człowieka lub zwierząt (definicja z zakresu fizyki), a także subiektywne wrażenie słuchowe wywołane takim zaburzeniem (definicja z zakresu psychologii);