faktor
Encyklopedia PWN
faktor
hist.:
[łac.],
factoring
ekon. forma finansowania przedsiębiorstw, polegająca na nabywaniu przez różne wyspecjalizowane instytucje (faktorów) od różnych podmiotów gospodarczych (faktorantów) ich należności z tytułu dostaw towarów i usług oraz na świadczeniu dodatkowych usług księgowych, inkasowych (inkaso), kontrolnych i doradczych.
[fạ̈ktərıŋ; ang.],
Barth
amerykański pisarz i eseista;
[ba:rt]
John , właśc. J. Simmons Barth Jr., ur. 27 V 1930, Cambridge (stan Maryland), zm. 2 IV 2024, Bonita Springs (stan Floryda),
dwornik, faktor,
w Polsce okresu gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej stały pracownik najemny kierujący całością prac na folwarku;