etyczny
Encyklopedia PWN
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
filozof niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli klasycznej filozofii niemieckiej.
amoralizm
pogląd etyczny negujący obowiązującą moc jakichkolwiek norm i nakazów moralnych oraz kwestionujący możliwość (zasadność, słuszność) oceny czynów z punktu widzenia kryteriów etycznych;
[gr. a- ‘nie’, łac. moralis ‘obyczajny’],
filozof francuski, krytyk strukturalizmu, uważany za jednego ze współtwórców filozoficznego postmodernizmu.
brytyjski filozof, historyk i ekonomista, przedstawiciel brytyjskiego oświecenia.
papież, teolog i filozof.
