etyczny

Encyklopedia PWN

socjalizm etyczny,

nurt socjalizmu (koniec XIX w.);

sytuacjonizm etyczny,

stanowisko w etyce, wg którego człowiek winien kierować się w działaniu jedynie rozeznaniem konkretnej sytuacji;

konieczność etyczna,

składnik powinności moralnej, przymus spełnienia lub zaniechania określonego działania.

etyka

[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],

termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;

etyka zarządzania,

ekon. ogół norm zachowania, którymi kierują się menedżerowie w swoim działaniu.

moralność

[fr. moral < łac. moralis ‘dotyczący obyczajów’]:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>