etnocentryzm
Encyklopedia PWN
etnocentryzm
postawa przejawiająca się w afirmatywnym stosunku do własnej grupy społecznej i negatywnym nastawieniu do grup obcych;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, łac. centrum ‘środek’],
europocentryzm
postawa polegająca na podkreślaniu uprzywilejowanej pozycji kultury europejskiej i jej szczególnej roli w dziejach ludzkości;
[gr.-łac.],
zbiorowość ludzi wyróżniająca się wspólną świadomością narodową, czyli poczuciem przynależności do wspólnoty definiowanej aktualnie jako naród.
afrykańskie religie rodzime, zw. też afrykańskimi religiami tradycyjnymi,
systemy wierzeń i praktyk rel. ludów Czarnej Afryki.
wprowadzanie w społeczeństwach niechrześcijańskich zasad wiary i norm etycznych według nauki Jezusa Chrystusa,
etnologia
dyscyplina naukowa, której przedmiotem badań jest człowiek jako społeczny twórca kultury;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],