estetyczny
Encyklopedia PWN
system wychowania ukształtowany w starożytnych Atenach;
ekol. pojedyncze drzewa i krzewy lub ich zgrupowania poza lasem i obszarami miejskimi oraz nie zaliczane do sadów, pełniące funkcje ekologiczne i estetyczne, a także produkcyjne przez dostarczanie surowca drzewnego i owoców;
ros. prozaik, dramaturg, krytyk literacki, z zawodu inżynier budowy okrętów.
substancje chemiczne i radioaktywne oraz bakterie chorobotwórcze i in. mikroorganizmy, występujące w glebach w ilościach przekraczających ich naturalną zawartość, niezbędną do zapewnienia obiegu materii i energii w ekosystemach, a także zanieczyszczenia mechaniczne, czyli substancje stałe inne niż tworzywo glebowe (części szkieletowe), o wymiarach ponad 1 mm, którymi mogą być m.in. odpady budowlane, nieorganiczne odpady komunalne, tj. tworzywa sztuczne, szkło, opakowania itp.
syn Kannamiego, japoński twórca i teoretyk klas. formy teatru nō, dramatopisarz, aktor;
grupa artyst., utworzona 1957 w Düsseldorfie przez niem. artystów: O. Pienego, H. Macka i G. Ueckera;
