erytrofory
Encyklopedia PWN
chromatofory
biol. u zwierząt komórki zawierające w cytoplazmie ziarenka barwnika (pigmentu), od których ilości i ułożenia zależy ubarwienie powłok skórnych zwierząt, u bakterii organelle zawierające barwniki fotosyntetyczne, mające zmienny wygląd w zależności od gat. i fizjol. stanu komórek, u sinic niekiedy synonim tylakoidów w chloroplastach;
[gr. chrṓma ‘barwa’, phorós ‘niosący’],
chromatocyty, komórki barwnikowe, komórki pigmentowe,