energia
Encyklopedia PWN
najmniejsza wartość energii kinet. bombardującej cząstki, która jeszcze może wywołać reakcję jądrową.
energia swobodna, funkcja Helmholtza,
jeden z potencjałów termodynamicznych, odpowiadający wyborowi temperatury T, objętości V, liczby cząstek N i współrzędnych uogólnionych {xi} jako zmiennych niezależnych: F = F(T, V, N, xi);
jeden z potencjałów termodynamicznych, odpowiadający wyborowi entropii S, objętości V, liczby cząstek N oraz współrzędnych uogólnionych {xi} jako zmiennych niezależnych: U = U(S, V, N, xi);
Fermiego energia, poziom Fermiego,
w ciałach stałych — wielkość zależna od właściwości elektronowych ciała (pasmowa teoria ciała stałego);
Fermiego energia, poziom Fermiego,
w układach fermionów (np. elektronów) w temperaturze 0 K — energia, poniżej której wszystkie poziomy energ. układu są zapełnione, a powyżej której są one puste (rozkład Fermiego–Diraca);
techn. wszelkie substancje, zjawiska, procesy, obiekty lub urządzenia, które mogą być wykorzystane — bezpośrednio lub po zrealizowaniu odpowiednich przemian energetycznych — do zaspokajania potrzeb energetycznych człowieka.
