embrionalny

Encyklopedia PWN

wpływ pewnych części zarodka zwierzęcego, zwanych organizatorami (induktorami), na sąsiednie komórki lub tkanki, warunkujący ich rozwój w określone narządy.
sformułowana 1828 przez K.E. von Baera koncepcja uporządkowania zdarzeń zachodzących w rozwoju embrionalnym zwierząt tkankowych w system hierarchiczny;
biol. instytucja zajmująca się pozyskiwaniem, przechowywaniem i dystrybucją zarodków ssaków (także człowieka), znajdujących się przeważnie w stadium blastocysty;
anat. nieskostniałe części czaszki noworodków ssaków (także człowieka), występujące w miejscach skrzyżowania gł. szwów czaszkowych;
anat. chrzęstny, chrzęstno-kostny lub kostny szkielet wewn. głowy kręgowców;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia