elementem nierozkładalnym
Encyklopedia PWN
mat. niezerowy, nieodwracalny element p pierścienia R z jedynką (albo półgrupy z jedynką), taki, że dla dowolnych a, b z R równość p = ab implikuje, że a jest jednostką lub b jest jednostką w R (element u ∈ R nazywa się jednostką, gdy u–1 ∈ R);
element
filoz. nierozkładalny, pierwotny składnik czegoś;
[łac. elementum ‘substancja pierwotna’, ‘żywioł’],
mat. pojęcie algebraiczne najczęściej definiowane dla pierścieni, rzadziej dla innych algebr ogólnych (np. dla półgrup).
w ujęciu przedstawicieli gramatyki transformacyjno-generatywnej typ językoznawstwa, które za gł. cel badań uważa wyodrębnienie i klasyfikację różnego rodzaju jednostek językowych (nierozkładalnych w danej płaszczyźnie językowej elementów o charakterze abstrakcyjnym);
