elektryczny
Encyklopedia PWN
układ elektr. o charakterystycznej konfiguracji połączeń elementów elektr. (rezystorów, kondensatorów, cewek, prostowników i in.), zwykle w postaci zamkniętego czworoboku, którego jedna przekątna wyznacza punkty zasilania m.e., a druga — punkty odbioru wielkości elektr. (np.: napięcia elektr., natężenia prądu);
piec, w którym do ogrzewania wykorzystuje się energię elektr.;
element przewodzący w maszynie (przyrządzie) elektr. przeznaczony do jej łączenia z zewn. przewodami elektr. przez wywieranie trwałego nacisku.
zool. narządy niektórych ryb spodoustych i kościstych, wytwarzające różnicę potencjałów i prąd elektr. o natężeniu wyższym niż prądy czynnościowe powstające w tkance nerwowej i mięśniowej;
